معرفی اینترنت اشیاء یا (IoT) Internet of Things

تعریف اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء یا به اختصار IoT، به همه دستگاه هایی گفته می شود که در سراسر جهان به اینترنت وصل می شوند و می توانند داده ها را جمع آوری کرده و با دیگر اشیاء به اشتراک بگذارند. اینترنت اشیاء، دنیای اطراف ما را هوشمند تر و واکنش گراتر و جهان دیجیتال و فیزیکی را با یکدیگر ادغام می‌کند.

به بیان دیگر اینترنت اشیاء یعنی اتصال دستگاه‌ ای مختلف به یکدیگر از طریق اینترنت. این اتصال از طریق اینترنت امکان تعامل بین دستگاه ها و یا حتی انسان ها را فراهم می کند و کنترل و مدیریت اشیاء را راحت تر میکند.

Internet of Things یا به اختصار IoT

به مجموعه ای از دستگاه ها گفته میشود که به شبکه اینترنت متصل میشوند و میتوانند:
- داده ها را جمع آوری کرده و با دیگر اشیاء یا افراد به اشتراک بگذارند.
- توسط افراد یا اشیاء دیگر کنترل و مدیریت شوند.

نمونه هایی از دستگاه های اینترنت اشیاء

تقریباً هر شیء فیزیکی می تواند به یک دستگاه اینترنت اشیا تبدیل شود، اگر بتوان آن را به اینترنت متصل کرد تا کنترل شود یا اطلاعات برقرار شود. یک لامپ که می‌توان آن را با استفاده از برنامه تلفن هوشمند روشن کرد، یک دستگاه اینترنت اشیاء است، همانطور که یک حسگر حرکت یا یک ترموستات هوشمند در دفتر شما یا یک چراغ خیابان متصل است. یک دستگاه اینترنت اشیاء می‌تواند یک عروسک پولیشی، یا یک کامیون بدون راننده باشد. برخی از اشیاء بزرگتر ممکن است خود با بسیاری از اجزای کوچکتر اینترنت اشیا پر شده باشند، مانند موتور جت که اکنون با هزاران حسگر پر شده است که داده ها را جمع آوری و ارسال می کند تا مطمئن شود که کارآمد است. در مقیاس بزرگ‌تر، پروژه‌های شهرهای هوشمند کل مناطق را با حسگرهایی پر می‌کنند تا به ما در درک و کنترل محیط کمک کنند.

لامپ هوشمند
ترموستات هوشمند

تاریخچه اینترنت اشیاء

کِوین اَشتون[1]، یکی از بنیان گذاران مرکز شناسایی خودکار در دانشگاه MIT ایالات متحده، نخستین کسی بود که عبارت ”اینترنت اشیاء” را در جلسه ای در شرکت پروکتر و گمبل (P&G) در سال 1999 بکار برد. ایده آن، ایجاد پیوند میان فناوری RFID و موضوع بسیار داغ ”اینترنت” در زنجیره تامین شرکت پروکتر و گمبل بود.

اشتون نخستین کسی بود که عبارت اینترنت اشیاء را بیان کرد؛ اما ایده دستگاه های متصل از دهه 1970، تحت عناوین” اینترنت جاسازی شده[2]” و یا همان رایانش فراگیر[3] مطرح بوده است.

در واقع اولین وسیله اینترنتی در دهه 80 ساخته شد و یک دستگاه نوشابه ساز در دانشگاه کارنگی ملون بود. در آن زمان، برنامه نویسان با استفاده از وب، می توانستند وضعیت دستگاه را از دور بررسی کنند و عملکرد آن را زیر نظر بگیرند. از سال 2010 مبحث اینترنت اشیاء بیش از هر زمان دیگر مورد توجه قرار گرفت.

دهه 1970 میلادی: ایده دستگاه های متصل به اینترنت مطرح شد.
دهه 1980 میلادی: اولین دستگاه اینترنتی ساخته شد که یک دستگاه نوشابه ساز در دانشگاه Carnegie Mellon ایالات متحده بود. در آن زمان، برنامه نویسان با استفاده از وب، می توانستند وضعیت دستگاه را از دور بررسی کنند و عملکرد آن را زیر نظر بگیرند.
سال 1999: کِوین اَشتون، یکی از بنیان گذاران مرکز شناسایی خودکار در دانشگاه MIT ایالات متحده، نخستین کسی بود که عبارت ”اینترنت اشیاء” را در جلسه ای در شرکت Procter & Gamble بکار برد.
سال 2010: از سال 2010 مبحث اینترنت اشیاء بیش از هر زمان دیگر مورد توجه قرار گرفت.

مزایا و معایب اینترنت اشیاء

مزایای اینترنت اشیاء	معایب اینترنت اشیاء
تعامل بهتر و پیشرفته تر با مشتریان	پیچیدگی
بهینه سازی فناوری	انعطاف پذیری و انطباق پذیری بیش از حد
کاهش تلفات و از دست رفتن منابع	ضعف حریم خصوصی
جمع آوری مدرن داده ها	ضعف امنیتی

اتوماسیون و کنترل
مدیریت زمان
افزایش بهره وری
کاهش هزینه ها
کاهش تلفات و از دست رفتن منابع
صرفه جویی در مصرف انرژی
…

بازار اینترنت اشیاء

انتظار می رود بازار جهانی اینترنت اشیاء از 761.4 میلیارد دلار در سال 2020، به ارزش 1386.06 میلیارد دلار تا سال 2026 برسد. در طول همه‌گیری کووید-19، فروشندگان در بازار با چندین سازمان همکاری می‌کنند تا راه‌حل‌های نوظهور مبتنی بر فناوری را به سازمان‌های مراقبت‌های بهداشتی ارائه دهند تا به آنها کمک کنند تا به طور مؤثر بر بحران غلبه کنند. به عنوان مثال، در پایان ژانویه، مرکز بالینی سلامت عمومی شانگهای (SPHCC) از دستگاه اندازه‌گیری مداوم دما VivaLNK مستقر در کالیفرنیا برای نظارت بر بیماران COVID-19 استفاده کرده است، که در نتیجه خطرات قرار گرفتن مراقبین در معرض این بیماری را کاهش می‌دهد. ویروس.

با توسعه فناوری های شبکه های بی سیم، ظهور تجزیه و تحلیل داده های پیشرفته، کاهش هزینه دستگاه های متصل، افزایش پذیرش پلت فرم ابری، انتظار می رود بازار با نرخ مثبت رشد کند.

فناوری اینترنت اشیا به اتصال دستگاه‌های هوشمند مختلف کمک می‌کند تا عملکرد و اشتراک‌گذاری داده‌ها را بین خودشان آسان‌تر کنند. دستگاه‌های هوشمند مختلف، مانند حسگرها، تلفن‌های هوشمند و پوشیدنی‌ها، داده‌های لازم را از دستگاه‌ها جمع‌آوری می‌کنند که بیشتر برای افزایش تجربه مشتری مورد استفاده قرار می‌گیرند. انتظار می رود نیاز روزافزون به تجزیه و تحلیل داده ها و ادغام تجزیه و تحلیل، استفاده از بازار اینترنت اشیاء را در دوره پیش بینی افزایش دهد.

Industry 4.0 و IoT در مرکز رویکردهای فناورانه جدید برای توسعه، تولید و مدیریت کل زنجیره لجستیک قرار دارند که در غیر این صورت به عنوان اتوماسیون کارخانه هوشمند شناخته می شود. تغییرات عظیم در تولید به دلیل صنعت 4.0 و پذیرش اینترنت اشیا، شرکت‌ها را ملزم می‌کند تا راه‌های چابک، هوشمندتر و نوآورانه‌ای را برای پیشبرد تولید با فناوری‌هایی اتخاذ کنند که مکمل و افزایش نیروی انسانی با رباتیک و کاهش حوادث صنعتی ناشی از شکست فرآیند است.

سال 2020: 4 میلیارد دلار
سال 2026: 06 میلیارد دلار (پیش بینی)
با توسعه فناوری های شبکه های بی سیم، ظهور تجزیه و تحلیل داده های پیشرفته، کاهش هزینه دستگاه های متصل، افزایش پذیرش پلت فرم ابری، انتظار می رود بازار با نرخ مثبت رشد کند.